O pasado 17 de marzo fomos visitar a Casa-Museo Rosalía de Castro.
Para moitos foi "revisitar" porque xa acudiran en anos anteriores, pero era unha visita obrigada que non queriamos deixar pasar.
Alí percorremos as distintas dependencias e contestamos a un cuestionario elaborado para tal ocasión e, finalmente, limos algúns poemas da autora.
O 17 de febreiro fomos de excursión á Coruña con varios puntos de atención. Comezamos cunha visita á rúa Tabernas. Aquí no mesmo edificio estivemos na Casa-Museo de Emilia Pardo Bazán e na Sede da Real Academia Galega.
Despois percorremos a Fundación Luís Seoane, onde contemplamos unha exposición sobre Sargadelos (O Laboratorio de Formas 40 anos despois).
Normal: o ángulo da cámara é paralelo ao chan. Picado: a cámara sitúase por riba do obxecto ou suxeito mostrado, de xeito que este se ve desde arriba. Contrapicado: oposto ao picado. Nadir: a cámara sitúase completamente por debaixo do personaxe, nun ángulo perpendicular ao chan. Cenital: a cámara sitúase completamente por encima do personaxe, nun ángulo tamén perpendicular. Plano holandés: Cando a cámara está lixeiramente inclinada, polo regular a un ángulo de 45 graos. Isto demostra inestabilidade.
Movementos da cámara
Trávelling: a cámara desprázase cara a diante, cara a atrás ou cara aos lados. Paneo: a cámara permanece fixa pero xira horizontalmente sobre o seu eixe. Zoom: Efecto de achegamento ou afastamento da imaxe.
Plano panoramico: mostra un gran escenario ou unha multitude. A persoa non está ou queda diluída no contorno. Ten un valor descritivo e pode adquirir un valor dramático cando se pretende destacar a soidade ou a pequenez do home fronte ao medio.
Plano xeral: mostra un escenario amplo no cal se incorpora a persoa. Ten un valor descritivo de persoas ou un ambiente determinado. Interesa a acción e a situación dos personaxes. Ten un valor descritivo, narrativo ou dramático.
Plano enteiro: cando os límites superior e inferior do cadro case coinciden coa cabeza e os pés. Ten un valor narrativo e dramático.
Plano medio: Presenta a figura humana cortada pola cintura, de medio corpo para arriba. Ten un valor expresivo e dramático, pero tamén narrativo.
Plano medio curto: mostra a figura humana (busto) desde o peito ata a cabeza.
Primeirísimo primeiro plano (close up): mostra unha parte da figura humana desde moi cerca (unha man, un ollo, a boca etc)
Primeiro plano (big close up): vai desde os ombros cara a arriba.
Plano detalle: céntrase nun obxecto de cerca (un bolígrafo, un espertador etc.).
Plano americano: tamén denominado 3/4, ou plano medio longo, recorta a figura polo xeonllo aproximadamente. É óptimo no caso de encadrar a dúas ou tres persoas que están interactuando. Recibe o nome de "americano" debido a que este plano apareceu ante a necesidade de mostrar os personaxes desenfundando os seus revólveres nos westerns americanos.
Plano de Situación: pode ser de lugar ou temporal e emprégase para localizar a acción tanto temporal como espacialmente.
Atrévete a localizar estes planos no seguinte fragmento de Sólo ante el peligro (High noon, 1952), de Fred Zinnemann.
